http://www.youtube.com/watch?v=BCHhwxvQqxg

Ρύπανση νερού

Οι σπουδαιότερες πηγές ρύπανσης, οι οποίες επιβαρύνουν κατ΄ αρχήν τα επιφανειακά νερά και στη συνέχεια τους υπόγειους υδροφόρους ορίζοντες, μπορεί να ταξινομηθούν στις εξής κατηγορίες:
• Αστικά λύματα: Ακάθαρτα νερά πόλεων και οικισμών που προέρχονται από τις κατοικίες και διάφορες άλλες δραστηριότητες (σχολεία και πανεπιστήμια, δημόσιες επιχειρήσεις, χώροι εργασίας, τουριστικές μονάδες, νοσοκομεία, εργαστήρια και ιατρικά κέντρα, βιοτεχνίες κα).

 

• Βιομηχανικά υγρά απόβλητα, που μπορεί να είναι παρόμοια με τα αστικά λύματα ή να περιέχουν και επικίνδυνα ή και τοξικά στοιχεία.
• Γεωργικά υγρά απόβλητα, τα νερά απορροής εντατικά καλλιεργούμενων εκτάσεων που μπορεί να περιέχουν λιπάσματα ή/και φυτοφάρμακα.
• Κτηνοτροφικά υγρά απόβλητα, τα υγρά απόβλητα που προέρχονται από μεγάλες ή μικρότερες μονάδες εκτροφής ζώων.
• Διείσδυση θαλασσινού νερού λόγω υπεράντλησης των υπόγειων νερών ή λόγω της ανόδου της στάθμης της θάλασσας εξαιτίας της αλλαγής του παγκόσμιου κλίματος ("φαινόμενο θερμοκηπίου").
• Όξινη βροχή εξαιτίας της ατμοσφαιρικής ρύπανσης ή κατακρήμνισης των αέριων ρύπων με τη βροχή, το χιόνι, τον άνεμο ή λόγω βαρύτητας.

Στα πλαίσια του μαθήματος του project ασχοληθήκαμε με το πρόβλημα της μείωσης των επιπέδων του νερού.

Νερό – Ιστορία – Μυθολογία

Το  νερό, ήδη, από τα αρχαία χρόνια διαδραματίζει σπουδαίο ρόλο για τους ανθρώπους καθώς η ζωτική του σημασία εντοπίζεται τόσο στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων όσο και στους μύθους και τις παραδόσεις των αρχαίων πολιτισμών. Οι πολιτισμοί των Μινωιτών,
των Αρχαίων Ελλήνων, των Φοινίκων, των Αιγυπτίων, των Αράβων και των Ρωμαίων, γι’ αυτούς τους πολιτισμούς το νερό κατέχει μεγάλη σημασία. Το νερό τους δίνει ζωή, τους επιτρέπει την καλλιέργεια τροφής, τη μεταφορά αγαθών και το εμπόριο καθώς και την ανταλλαγή πολιτιστικών στοιχείων. Η σημασία του νερού φαίνεται επίσης και στην επίδραση που ασκεί στη θρησκεία και τη μυθολογία των πολιτισμών καθώς βλέπουμε ότι οι άνθρωποι πίστευαν σε ένα μεγάλο αριθμό θεοτήτων που είχαν σχέση με τη θάλασσα, τα ποτάμια και τις λίμνες.

 Νερό – Γενικές πληροφορίες

Το νερό είναι η περισσότερο διαδεδομένη χημική ένωση της Γης, καλύπτοντας το 70,9% της επιφάνειας του πλανήτη. Απαντάται και στις τρεις κοινές καταστάσεις της ύλης στη Γη, στερεή, υγρή και αέρια μορφή.
Συναντάται και σε μορφή πάγου σε άλλους πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος. Είναι απαραίτητο για όλες τις μορφές ζωής του πλανήτη μας καθώς αποτελεί το 55 – 78% του σώματος τους.
Μόνο το 2,5% του νερού του πλανήτη είναι πόσιμο και από αυτό το 98,8% βρίσκεται στους πάγους και στα υπόγεια ύδατα. Από το 1992 η 22η Μαρτίου κάθε έτους έχει καθιερωθεί από τον Ο.Η.Ε. ως Παγκόσμια Ημέρα για το νερό.

Ο κύκλος του νερού

Για τη διατήρηση και την ανανέωση του νερού στον πλανήτη υπεύθυνος είναι ο λεγόμενος κύκλος του νερού. Κύκλος του νερού ονομάζεται η συνεχής ανακύκλωση του νερού της Γης μέσα στην υδρόσφαιρα και στην ατμόσφαιρα. Το νερό του πλανήτη αλλάζει συνεχώς φυσική κατάσταση, από τη στερεά μορφή των πάγων στην υγρή μορφή των ποταμών, λιμνών και της θάλασσας και την αέρια κατάσταση των υδρατμών. Πιο συγκεκριμένα, λόγω της θέρμανσης και των ανέμων στην επιφάνεια της Γης τα νερά της εξατμίζονται και μαζεύονται ως υδρατμοί δημιουργώντας τα σύννεφα. Οι υδρατμοί συμπυκνώνονται, υγροποιούνται και στη συνέχεια πέφτουν ως βροχή ή άλλες μορφές υετού, εμπλουτίζοντας έτσι τις αποθήκες νερού της Γης, είτε είναι αυτές επιφανειακές, όπως οι θάλασσες και οι λίμνες, είτε είναι υπόγειες. Ο κύκλος του νερού είναι απαραίτητος για τη διατήρηση και τη συνέχιση της ζωής στον πλανήτη Γη.

Υπερκατανάλωση νερού

Στο βιομηχανικό τομέα το νερό καταναλώνεται για την παραγωγή προϊόντων, για τη ψύξη των μηχανημάτων ενώ μολύνεται ο υδροφόρος ορίζοντας από χημικά απόβλητα και καταστρέφονται υδροβιότοποι. Στο γεωργικό τομέα γίνεται υπερκατανάλωση νερού για την άρδευση των καλλιεργειών, άρδευση καλλιεργειών σε ακατάλληλες συνθήκες (π.χ. υψηλή θερμοκρασία), μόλυνση υδροφόρου ορίζοντα με γεωργικά λιπάσματα και αποξήρανση λιμνών για τη δημιουργία νέων καλλιεργήσιμων εκτάσεων. Τέλος στον οικιακό τομέα παρατηρούμε υπερκατανάλωση νερού για την κάλυψη οικιακών αναγκών, ύπαρξη παλαιών συστημάτων ύδρευσης και αποχέτευσης με αποτέλεσμα την ύπαρξη συχνών διαρροών, άσκοπη χρήση του νερού για το πότισμα του κήπου, το πλύσιμο του αυτοκινήτου, των μπαλκονιών κ.λπ. και έλλειψη κατάλληλης ενημέρωσης για την εξοικονόμηση του νερού.